چندان دخیل مبند که بخشکانی‌ام از شرم ِ ناتوانی‌ خویش:
درخت ِ معجزه نیستم
تنها یکی درخت‌ام
نوجی در آبکندی،
و جز این‌ام هنری نیست
که آشیان ِ تو باشم،

تخت‌ات و
	تابوت‌ات.

□

یادگاریم و خاطره اکنون. ــ

دو پرنده
یادمان ِ پروازی
و گلویی خاموش
یادمان ِ آوازی.



احمد شاملو

۹ فروردین ۱۳۷۲

This photo belongs to a photographer whose name I'm totally unaware of. His shots get uploaded under the nickname of CAFE1930