پک و پلک

مزه سیگار با شربت سینه قاطی میشه. سعی می کنم بفهمم مزه چی میده انگار که رو کرفس یه سس مسخره پوچ شیرین مثل سس پرتغال بریزی و روش چایی شیرین بخوری. هرازگاهی کلمو سمت چپ می کشم اتوبوس نیاد و بره من جا بمونم. بعد 2 ماه مریضی می بینی که کم کم داری بدتر میشی. میذاری مریضی روتو کم کنه. هر چی خرجش می کنی پرروتر میشه. اتوبوس وا میسته. یه نیم خیز برمیدارم. 5 shit. من که 5 نمی خوام. دوباره می شینم با یه نیم خیز به عقب. یه مرده از پشت شیشه نگام میکنه. لبخند میزنه . لبخندد نمی زنم. یه cough candy می ندازم تو دهنم. Shit shit. همون شربت سینه با سیگار بهتر بود. RAISED BY SWANS سعی می کنم حواسم به موزیک بره. عجیبه آدم با دستکش هیچی حس نمی کنه. دو تا ابژه که هم فرم هستن رو کنار هم بذاریم محاله بتونیم تشخیص بدیم چی چیه. حتی دستکش هم این اجازه رو داره که حس تشخیص رو ازم بگیره. خیلی شاید مهم نباشه اما مطمئنا لحظاتی هست که همین چلغوزم واسه خودش کسی میشه. اتوبوس نمی یاد. دارم یخ می کنم. یه خروار بچه مدرسه ای میریزن پایین از یه اتوبوس 5. بچه ها دورمو میگیرن. به خط عجوق وجق فارسی نگاه می کنن  به من که قیافم از cough candy زشت شده. بچه ها میرن. ایستگاه چوبی خالی میشه. داره خیلی دیر میشه. مهم نیست همه می میرن. کسی یادش نمی مونه من دیر رسیدم. هوا سیاه. 6 ماه سیاهی. آدم شدن با بزرگ شدن فرق داره. یه 5 دیگه. دیشب خواب دیدم مامانم دندونشون درد میکنه و دانشگاه نرفتم و باهاشون رفتم دکتر. پاهام داره یخ می کنه. جرات نمی کنم pose مو تغییر بدم. بیشتر یخ می زنم. چرا این ایستگاه اتوبوس انقدر سیاهه. جای تلم درد گرفت. یهو همه چی با هم آزاردهنده تر میشن. خطوط دستکش- فشار خودکار- گردن بند زیر کاپشن- فندک تو جیب پشتم. می ترسم ساعتو نگاه کنم. Cough candy  تموم میشه. یه 5 دیگه. احساس می کنم وجود ندارم. این 5 ها بهم حس پوچی میدن. لهم می کنن. تحقیر. کاش موهامو نچیده بودم. الان انقدر سرد نمی بود. شهرام شیدایی می گفت نباید انقدر مطلق فکر کنم. مطلق تصمیم بگیرم. باشه شهرام شاید تقصیر کلاهه که نیست. زنه تق تق کنان رد میشه. مرده کراواتشو سفت می کنه. یه سیگار هم قیمت ناهار ظهر روشن میکنم.  Shit shit shit. مزه سیگار با cough candy قاطی میشه. مزه یه چیز افتضاح میده که ادما از قم سوغاتی میارن و فکر می کنن که لطف کردن. سفیده و زشت..... اه یادم نمیاد چیه. مامان طلا اسمش چی بود؟ واستا یه مزه دیگه پیدا کنم. انگار رو ماست عسل بریزی بعد نعنا و کمی سرکه قاطیش کنی. پک های محکم می زنم بلکه مزه اش بره. با پلکم چند تا عکس می گیرم که حواسم پرت شه. سرفه- پلک- سرفه پک. پک پک. اتوبوس 5 وا میسته.

take 4

everything is bullshit, ghabool dary?

vaghtesh berese gardanet kaj mishe roo miz, tof az dahanet sarazir mishe va fekr mikoni ke mordi, hamchin ie tah maie aramesh miad too tanet, fekr mikoni mordi



take 2


everything is bullshit? ghabool dary

vaghtesh mishe ke cigaro tu gardane ye avazie dahan lagh tu istgahe otubus khamush koni va fekr koni khob martike alan chaghoo dar miare tike tikat mikone, ama be jash mibini ke marde dar ja mimire

vaghtesh mirese ke hichi untori ke neshun mide nist, hamechi hamechi unjur ke nabayad bashe hast va taajob mikoni


take 3


bullshit

BULLSHIT

dasht az khiaboon rad mishod, az tu jadval ie chizi zade bud biruun mesle ie tike goosht, mesle kale ye morgh bood, leh shode bud harchi bood, kami ghasamo aie khordo jolo raft, pirezani az unvare khiaboon dad zad, ahai poshte kalat chie? ie tike goosht, kale ye morgh, ajab leh shode 



take 4


bullshit



photo: Noire

Nam June Paik


Nam June Paik


(July 20, 1932 – January 29, 2006) was a Korean-born American artist


 video artist


http://www.youtube.com/watch?v=RkjxG_k0VDo&feature=related


ah

sad fucking long night



a shot of the movie: head-on

minevisam gham........... cigary barmidaram..... chizi ra hes nemikonam


Movie= Runaways

Movie= Runaways


US, 2010


genre= Drama


The story of the groundbreaking '70s female rock group the Runaways